Diensttijd

Na een korte periode samen met mijn vader te hebben opgetrokken in het schildersvak ben ik, op jonge leeftijd (15 jaar en 8 maanden) toegetreden tot het Korps Mariniers. Dat was een periode van ontdekken wat de wereld te bieden had. Vele anekdotes wijzen terug naar die periode. Ook de weergave van de gebeurtenissen op en rond de Dam in die roerige jaren zeventig. Dit alles bezien door de ogen van een betrokken marinier.    Juist over deze roerige periode in mijn leven gaat mijn debuut boek getiteld:

‘De ontruiming van de Dam, augustus 1970’ 

 

Verliefd, verloofd en getrouwd: 

Na deze roerige periode ‘onder de wapenen’ volgde een zwervend bestaan binnen en buiten de grenzen van Nederland. Aan het einde van die turbulente periode in zijn leven kwam het tot een ontmoeting met de vrouw in zijn leven.
In 1974 zijn zij in het huwelijk getreden.

Dat zelfde jaar zijn ze beide gaan wonen en werken in Amsterdam.

De Horeca en het GVB:

Voor hem een terug keer, voor haar een ontdekking. Die begin jaren was hij werkzaam in de horeca van Amsterdam. Ook dat is een bron van inspiratie geweest voor vele verhalen. Na enige jaren werkzaam te zijn geweest, op verschillende plekken,  in de Amsterdamse horeca was het moment gekomen om de kroeg definitief de rug toe te draaien en te kiezen voor het huwelijk en een wat meer ‘geregeld leven’ De keuze was toen snel gemaakt en in ’76  kon hij worden aangesteld in Amsterdam als trambestuurder bij het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf (GVB). Na dat hij een aantal jaren had rondgereden als trambestuurder en daar de doorsnee maatschappij had leren kennen vanuit de cabine van een Tram. Was het tijd om een volgende stap te maken.  Meer en meer verschoof de werkplek van cabine naar de onderhandelingstafel. Door zijn betrokkenheid bij het rijdend personeel en hun slechte positie heeft hij, mede, aan de basis gestaan van de invoering van het werkoverleg bij het GVB.

Na invoering van de gekozen lijnvertegenwoordigers, was de volgende stap de inspraak van het personeel te kanaliseren. Een gekozen Medezeggenschap was dan ook een logisch gevolg. Die eerste vrije verkiezingen waren meteen een doorbraak in de overleg cultuur binnen het GVB. Van een sterk vakbond georiënteerd en gedomineerd werkoverleg was er nu plotseling ruimte voor groepen personeelvertegenwoordigers die niet langer een directe lijn hadden van en naar de vakbeweging. Het gevolg was dat het personeel zelf ging bepalen wat de standpunten moesten zijn in het overleg met de directie en  niet meer, alleen, het van boven opgelegde standpunt van de vakbeweging. Dat deze situatie tot vele botsingen onderling hebben geleid mag duidelijk zijn.
Ook over deze periode mag u een aantal verhalen verwachten.

Tijd voor wat nieuws:

Nadat het overleg uit de kinderschoenen was getild en het GVB een van de vele reorganisaties had doorstaan, kreeg hij het verzoek om een rol te spelen in het opzetten- en uitvoeren van verschillende projecten met als doelstelling langdurig arbeidsloze weer een opstap te bieden naar een reguliere baan. Dit moest gebeuren via een vooraf ingesteld traject waarin de waarin een nauwe samenwerking viel te zien tussen Arbeidsbureau, Sociale dienst en de gemeente Amsterdam. Als gemeenschappelijk streven was het thema’s ‘orde en veiligheid in Amsterdam’ centraal gesteld. De meest in het oog springende projecten waren o.a. Stads- en Flatwachtprojecten in Amsterdam. Na een ‘pilot’ project in Dordrecht is dit model verder uitgewerkt, uitgebouwd en heeft als basis gediend voor de latere landelijke invoering van deze toezichthoudende diensten.

Einde Carierre:

Na een zwaar ongeval is een einde gekomen aan zijn carrière, na een intensieve periode van revalidatie, die meer dan vijf jaar i beslag heeft genomen. Moest worden vastgesteld dat een terug keer naar de ‘werkende maatschappij’ er niet meer inzat. 
Een, op medische gronden, gedwongen verhuizing heeft hem en zijn gezin gebracht naar Almere. Ook deze stad leed onder de expansie drift van een grote stad, met als gevolg dat waar ze kwamen te wonen aan de rand van de stad Almere en ze, reeds na 3 jaar, feitelijk weer midden in de stad zaten.

 

De Friese zuid/west hoek:

Dat was het signaal  om weer te gaan verkassen en rustiger oorden op te zoeken. Inmiddels was ook het eind stadium van het herstel bereikt en kon worden vastgesteld dat het functioneren als voor het ongeval niet meer zou lukken. Ook dit was een klap die overwonnen moest worden. Het gezin kwam uiteindelijk in een Fries dorpje, in de omgeving van Sneek, terecht. Ruim acht jaar hebben hij en zijn vrouw daar gewoond tussen de Friezen midden in het waterrijke hart van Friesland. 

Het Duitse Emsland:

Het laatst waren we woonachtig in een van de kleinere steden van het Emsland in Duitsland. De overstap van Friesland naar Duitsland is mede ingegeven door de grote verschillen die er zijn tussen enerzijds de Nederlandse en de Duitse cultuur als anderzijds het financiële plaatje. Kosten van levensonderhoud en van levensbehoefte liggen stukken lager dan in Nederland en zeker in vergelijking met het westen en de Randstad.

Ook over deze verschillen treft u geschreven stukjes aan. Stukjes waarin hij een vergelijking maakt tussen een bestaan in Nederland en een bestaan in Duitsland.

Landgraaf, in Limburg

Mijn vrouw is geboren en getogen in Maastricht en bij het stijgen van de leeftijd is de drang om terug te keren naar het zuiden van ons land alleen maar groter geworden. "Het hoeft niet perse in Maastricht te zijn, als het maar in de buurt is" was de stelling die ze in nam. Volgzaam als ik nu eenmaal ben zijn we in 2015 gaan zoeken naar geschikte huisvesting en zo zijn we in het mooie Landgraaf geland! We wonen er nu twee jaar en het bevalt uitstekend. Niet alleen een heerlijke omgeving maar een uitermate vriendelijke bevolking heeft ons het gevoel gegeven dat we de goede keus hebben gemaakt. 

 

Kortom, uit een leven van ruim zestig jaar, zijn de verhalen en verhaaltjes bijelkaar gebracht. Niet dat het compleet is, nee het wordt dus nog steeds uitgebreid. Voor hen die niets wil missen, is het verstandig zich te laten waarschuwen als er weer iets nieuws verschijnt.

Nu weet u een klein beetje wie u voor u heeft. Hoe meer u leest, des te beter zult u me leren kennen en mogelijk de behoefte voelen om te reageren op verhalen. Dat kan, sterker, dat zouden we erg op prijs stellen. Reacties, van welke aard dan ook, zijn van harte welkom en zullen zeker altijd onder de des betreffende artikelen worden geplaatst. Alles voor, tegen, vriendelijk en onaardig. Het maakt in principe niets uit en kan allemaal.

Een voorwaarden staat echter als een paal boven water, onwelgevoegelijk, racistisch of onnodig kwetsend taalgebruik kan niet!! Dat zal dan ook resoluut worden verwijderd.

Rest mij u veel lees plezier toe te wensen en laat vooral horen wat u ervan vindt !!

Rob Barlage